فرورفتگی بینی بعد از عمل یکی از نگرانی‌ هایی است که برخی بیماران پس از انجام جراحی زیبایی بینی یا ترمیمی با آن مواجه می‌ شوند. این عارضه ممکن است در بخش‌ های مختلف بینی مانند تیغه میانی ، پره‌ ها یا ناحیه استخوانی ظاهر شود و بر نتیجه نهایی عمل تأثیر منفی بگذارد. اگرچه هدف اصلی از انجام رینوپلاستی بهبود فرم و عملکرد بینی است ، اما در برخی موارد به دلیل عوامل مختلفی مانند تکنیک نامناسب جراحی ، ضعف ساختارهای نگهدارنده یا روند نامطلوب ترمیم بافتی ، فرورفتگی‌ هایی در بینی ایجاد می‌ شود که نیاز به بررسی و درمان تخصصی دارند. طبیعتا شناخت علل بروز این عارضه و آگاهی از روش‌ های پیشگیری و اصلاح آن ، نقش مهمی در کاهش عوارض پس از عمل و افزایش رضایت‌ مندی شما ایفا می‌ کند. در این بخش به بررسی دقیق‌ تر دلایل ایجاد فرورفتگی بینی بعد از عمل ، نحوه تشخیص آن و راهکارهای درمانی موجود پرداخته خواهد شد.

فرورفتگی بینی بعد از عمل

علت فرورفتگی بینی بعد از عمل چیست؟

یک یا چندین عامل میتوانند باعث فرورفتگی دماغ بعد از عمل شوند. از جمله مهمترین دلایل این امر میتوان به موارد زیر اشاره کرد :

  • ساختار بینی و آسیب های احتمالی : بینی انسان دارای اسکلت بندی پیچیده ای از غضروف و استخوان است. در طول جراحی ، جراح ممکن است برای ایجاد فرم جدید ، بخشی از این ساختار را تراش دهد یا جا به جا کند. در صورتیکه این فرآیند با دقت انجام نشود ، یا بینی بیش از حد دستکاری شود ، احتمال ایجاد ناحیه ای با ضعف ساختاری وجود دارد. همین تضعیف شدن ساختار می تواند دلیل فرورفتگی بینی بعد از عمل باشد.
    فرورفتگی معمولاً در ناحیه پل بینی یا کناره های آن مشاهده می شود. این نواحی اگر استحکام کافی نداشته باشند ، به مرور زمان فرورفتگی پیدا می کنند. در مواردی ، فشار خارجی بر بینی در دوران نقاهت نیز ممکن است باعث این تغییر شکل شود.
  • نقش تکنیک جراحی و مهارت جراح : استفاده از تکنیک های قدیمی یا غیر اصولی در جراحی بینی می تواند احتمال بروز فرورفتگی بعد از عمل بینی را افزایش دهد. اگر استخوان یا غضروف بیش از حد برداشته شود ، یا نقاط کلیدی ساختاری بدون پشتیبانی رها شوند ، بینی حالت خود را از دست می دهد. این موضوع یکی از شایع ترین علت فرورفتگی بینی بعد از عمل محسوب می شود.
    همچنین ، استفاده نکردن از گرافت های غضروفی برای تقویت بافت های ضعیف بینی پس از تراش دادن ، می تواند منجر به فرو رفتگی یا حتی فرو ریزش بخش هایی از آن شود. گرافت ها مانند اسکلت عمل می کنند و نقش حیاتی در فرم نهایی بینی دارند.
  • بهبود ناقص بافت ها : در برخی موارد ، فرورفتگی بعد از عمل بینی به دلیل جذب بیش از حد بافت ها در طی فرآیند بهبود است. بدن برخی افراد تمایل دارد بعد از جراحی ، بافت ها را بیش از اندازه بازسازی یا جذب کند. این پدیده ، هرچند به ندرت پیش می آید ، اما می تواند یکی از دلایل فرورفتگی بینی بعد از عمل باشد.
    از سوی دیگر ، عدم رعایت نکات مراقبتی پس از عمل ، مانند خوابیدن به پهلو ، استفاده از عینک سنگین یا فشار به بینی در دوران نقاهت ، می تواند شرایط را بدتر کند.

انواع فرورفتگی بینی بعد از عمل

نوع فرورفتگیتوضیحات
1. فرورفتگی دیواره کناری بینییکی از رایج ترین انواع فرورفتگی بینی بعد از جراحی ، مربوط به بخش کناری بینی است ؛ جایی که دیواره جانبی به درستی پشتیبانی نشده و به داخل فرو می رود. این نوع فرورفتگی بعد از عمل بینی بیشتر در حین نفس کشیدن مشخص می شود ؛ چون با کشش هوا به سمت داخل ، بافت‌ های ضعیف شده نیز به درون کشیده می شوند. این حالت نه تنها از نظر ظاهری ناخوشایند است ، بلکه عملکرد تنفسی را هم مختل می کند.
2. فرورفتگی ناحیه پل بینیپل بینی یا بریج ، بخشی است که از ریشه بینی تا نوک آن امتداد دارد. اگر در جراحی به ‌درستی از این ناحیه محافظت نشده باشد یا غضروف های نگه دارنده به میزان زیادی برداشته شده باشند ، ممکن است ، فرورفتگی پل بینی به طور محسوس نمایان شود. این نوع فرورفتگی بیشتر در نمای نیمرخ دیده می شود و حالتی شبیه شکستگی یا نشیب به بینی می دهد. در موارد شدیدتر ، استفاده از گرافت ‌های غضروفی برای بازسازی ضروری است.
3. فرورفتگی نوک بینینوک بینی یکی از حساس‌ ترین بخش‌ های آن است. اگر غضروف‌ های این ناحیه بیش از حد تراشیده شوند یا به خوبی شکل داده نشوند ، ممکن است نوک بینی به سمت داخل یا پایین فرو رود. این حالت از شایع ‌ترین انواع فرورفتگی بینی بعد از عمل است ، به خصوص در جراحی ‌هایی که هدف ، کوچک ‌سازی بیش از حد نوک بینی بوده است. در چنین شرایطی ، فرم طبیعی بینی از بین می رود و گاهی باعث به هم خوردن هماهنگی چهره می شود.
4. فرورفتگی در ناحیه پره‌های بینیپره‌ های بینی (آلار) نقشی کلیدی در حفظ تقارن و عملکرد آن دارند. اگر این قسمت‌ ها به درستی بازسازی یا حفظ نشوند ، ممکن است بعد از عمل فرورفتگی‌ هایی در اطراف سوراخ بینی ظاهر شود. این نوع فرورفتگی بینی بعد از جراحی معمولاً از رخ روبرو مشهودتر بوده و می تواند باعث شود سوراخ های بینی نامتقارن یا غیرطبیعی به نظر برسند. ترمیم این بخش ‌ها نیازمند دقت زیاد و اغلب استفاده از پیوندهای تقویتی است.
5. فرورفتگی یک طرفه بینی بعد از عملگاهی فرورفتگی بعد از عمل تنها در یک سمت بینی ظاهر می شود که علت آن می تواند عدم تقارن در برداشت بافت ، یا التهاب و آسیب موضعی بعد از جراحی باشد. این نوع از انواع فرورفتگی بینی بعد از عمل ممکن است در ابتدا خفیف به نظر برسد ، اما به مرور زمان وضوح بیشتری پیدا می کند. در این حالت ، عدم توازن چهره می ‌تواند اعتماد به نفس فرد را کاهش دهد و نیاز به اصلاح جراحی مجدد باشد.

درمان فرورفتگی بینی بعد از جراحی

ارزیابی اولیه توسط جراح متخصص

قبل از هر اقدام درمانی ، ارزیابی دقیق بینی توسط بهترین جراح بینی الزامی است. نوع فرورفتگی ، شدت آن و ساختار باقی مانده بینی بررسی می شود تا بهترین روش درمانی برای فرورفتگی بینی بعد از عمل انتخاب گردد. در برخی موارد ، فرورفتگی دماغ با گذشت زمان بهبود می یابد و نیازی به جراحی مجدد نیست. اما در بیشتر موارد ، راهکارهای تخصصی تری برای رفع فرورفتگی بینی بعد از عمل مورد نیاز است.

تزریق فیلرهای موقتی

یکی از روش ها برای از بین بردن فرورفتگی بینی بعد از عمل، استفاده از فیلرهای پوستی است. این فیلرها معمولاً از اسید هیالورونیک ساخته شده اند و می توانند به طور موقتی فرورفتگی ها را پر کنند. البته باید توجه داشت که فیلرها راه حل دائمی نیستند. معمولاً ماندگاری آن ها بین ۶ تا ۱۲ ماه است و در مواردی که فرورفتگی شدید باشد، شاید گزینه مناسبی نباشد. از طرف دیگر این فیلرها خود می توانند به بافت بینی آسیب بزنند. به همین خاطر معمولا از سوی جراح بینی تزریق آن ها توصیه نمی شود.

جراحی ترمیمی

در مواردی که فرورفتگی عمیق و ساختاری باشد ، تنها راه حل مؤثر درمان فرورفتگی بینی بعد از عمل ، انجام جراحی ترمیمی است. این نوع جراحی با هدف بازسازی ساختار بینی انجام می شود و معمولاً شامل پیوند غضروف است. غضروف مورد نیاز برای پیوند ، بسته به شرایط بیمار ، می تواند از تیغه بینی (سپتوم)، گوش یا حتی دنده گرفته شود. این پیوندها نقش پشتیبانی ساختاری دارند و به بازگرداندن حجم از دست رفته کمک می کنند. جراحی ترمیمی نیاز به مهارت بالا و تجربه جراح دارد ؛ چون بافت بینی از قبل دستخوش تغییر شده و ترمیم آن به دقت زیادی نیاز دارد.